Ellerine kan bulaşmış yalnızlığın,
Ölüm sessizliği bütün çehrelerde.
Hayat durağından bir yocu daha
Varmış ölümsüzlüğe...
Ve sokaklar bomboş,
Bir evde atıyor kalpler.
Acıya ortak olmak için
Tutuşmuş, çıra gibi gökler.
Susuyor benliğim...
O da yalnızlığın dostu.
Yalanlar bitiyor bir bir,
Feryatlar kucak dolusu...
Zaman, yalnızlığın tek ilacı
Ve sabırdır tüm zamanların miracı...
Acılarla dolu şu dünyada
Gülebilmek, ne acı!
Kayıt Tarihi : 16.9.2014 18:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!