Şimdi senin yaşadığın şehirlere buz gibi yangınlar yağıyordur.
Acımasız bir avcının avucunda ölü bir kuş gibi yatıyordur gövden.
Kim bilir hangi yabancının gözlerini yoruyordur güzelliğin.
Hangi acemi terzinin makasında can veriyordur hint kumaşı tenin.
Dünyanın 8. harikası o kutsal vücudunu darmadağın ediyordur defineciler.
Bana akrostiş şarkılar söyleyen o altın kalbini bulup çok ucuza bozdurmak isterler.
Her şeyi bırak gel benimle,
Bir yudum sevinç gözyaşıyla ölüm orucuma son ver.
Ezan sesiyle gelişin, ömrümün açlık grevine iftar saati olsun.
Bağıra bağıra aşk fısılda dudaklarıma, ağzım öpüşlerinle dolsun...
Kayıt Tarihi : 25.2.2012 11:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!