Zamansal açılımlardan kalan günlerimizde
Bir direngenlikle hepimiz uykudan uyandık
Heybelerimiz çakıl taşlarıyla doluydu
Ayaklarımız yol alıyordu ölüm ormanlarına
Düşlerimiz belirmeye başladı önce
Gözlerimiz daldı gökyüzüne
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta