Ölüm Oratoryası Şiiri - Ufuk Kesici 2

Beni de vurdular, hem de göğsümden vurdular
Yağmur, şakaklarımdan yarama damlıyordu
Bakmayın siz, aslında onlar da suçsuzdular
Belli ki erken büyüdüler, onların da hiç çocukluğu yoktu
Bir hiç uğruna, hepimiz gibi fena kandırıldılar

Adım adım yaklaşmaktaydı da artık ölüm
Ama ben gene de nedense gülümsüyordum
Günlerden 12 Eylül, bu mu olacak ölüm günüm
İçlerinden biri –reis olacak- kafasına sıkın dedi, duyuyordum
Demek artık ben de bu andan sonra artık faili meçhuldüm

Sevmezdim hiç taşımayı, silah almamıştım yanıma
‘Yazıya boş çıkılmaz’ demişti dostlar, da aldırmamıştım
Elimde bir kutu boya, “kahrolsun” yazıyordum işte duvarlara
Meğer sokağı tutmuşlar, acemilik işte uyanamamıştım
‘Boşmuş’ dedi biri, ‘haybeye mermi harcadık, tuuu aklımıza’

Beni ancak sabaha karşı polisler buldular
Sarıp sarmalayıp bir battaniyeye götürdüler adli tıpa
Önce boynumdan karnıma bir Y, doktorlar otopsi diyorlar
Sonra doldurdular organları içime, adi bir dikiş, doğru morga
Evdekilere ancak ondan sonra haber veriyorlar

Öbür tarafı merak ediyorsanız, inanın pek bir şey yok
İşte sayamadığın kadar kurt, solucan, ölü sineği
Ama ilk yedi gün mis gibi bir toprak kokusu, gerisi bom bok
Burnun düşüyor, karnın patlıyor, budur ölünün görüp göreceği
Sonrası derin bir sessizlik, bir huzur, bir uyku, hem dostların da çok

Ben önce hemen solumdaki Pervin Hanım’la tanıştım
O da faili meçhul, fakültede sosyoloji öğretim üyesi
Önceleri “hocam” diyordum da, sonra Pervin demeye alıştım
(İskelet olunca insan, yaş farkı ne de olsa görünmüyor ya)
Evlenmemiş hiç, doktorası toplumsal sınıflar üzerine, işçi partili
Sabahı sabah konuşurduk, öğlene dek uyumasına ne karşıydım

Sağımda Hacı Musa yatıyor, mezarda bile namaz kılar
Kulakları duymuyor da namazı ben haber veriyorum
Onunla muhabbetimiz olsa olsa ancak bu kadar
Pervin’i pek sevmez de hemen yanında Aliye’ye asıldığı söyleniyor
Ne de olsa o da hacıymış; ama sağmış kocası, Aliye günahtan korkar

Ayak ucumda banka memuru İhsan, ölümü trafikten
Bir tek kızı gelir ziyarete, karısı daha ölür ölmez evlenmiş
İki oğlan derseniz onlar davalı birbiriyle vesayetten
Anlattı geçen gün bana arada bir ağlayışları bu yüzdenmiş
Muhabbeti severmiş de anlamazmış pek siyasetten

Başım üzerinde yatan eroinci İsmet, mezarda bile kullanır
Sonradan öğrendim, Hacı Musa’nın yalancısıyım
Mezarda esrar içmek, her halde ancak bizim İsmet’e yakışır
Ayak kokusu iskeletine bile sinmiş, oysa bu kokunun yabancısıyım
Bazı geceler mezarı başında arkadaşları rakı tokuşturur

Bizim oralar, yeni tanıyorum ya, şimdilik böyle
İleride tanırım daha parsel ve mevkii, umutluyum
Pervin zaten ille örgütlenelim der, her söyleminde
Buradan da sürülmesek bari ondan korkuyorum
Hacı Musa dedi, otoban yapacakmışlar bizim üstümüze