Ölüm öper yalnızlığımı Şiiri - Saffet Çakır

Ölüm öper yalnızlığımı
kış tutar yüreğimi
bir kırağıya çalar alın yazım
sen düşersin aklıma
ılık yaz gibi...
Isınır içim, çiçekler açar öbek öbek
bahara belenir umutlarım...
Alın yazım bahar gülüşlü yarim
bir gün gözlerinde ısıt, yüreğine sar beni
hiç mi özlemedin nazlı yar beni?

hangi mavinin koynunda uyuyor ki gelincikler
koparır salkım salkım ömrümü geçen gün
güneşin yanağından öpmüştü mavi ay
bir su çağıldar haşmetiyle berrak mı berrak
dağların yüceliğine kanma bulutlar üste geçer
rüzgar tınmaz dağları este geçer
ve kader neden hep zoru seçer?
şu kuytuda uyuyan kaygısız kuşa bak
bizim için ne zaman atacak şafak?