Ölüm olurum…
Bir yıldırım düşüyor, yüreğime gözlerinden,
Acıyor içim; sensizlik kokuyor, ruhum…
Hissedemiyorum seni, eriyorum sevgimde,
Yüzümde mutsuzluğun, çiziliyor resmi…
Bir garip duygu, yabani olmuş sarıyor,
Anlayamıyorum bedeninden, akan hislerini,
Unutulan kalbimi, depremin sarsıyor,
Buruk yaşıyor, nefesim aldığı havayı…
Kara sisler yutuyor, mavi gökyüzünü,
Esaretin alıyor, Özgürlüğün ruhunu,
Tenime bir sıkkınlık, kara zindan oluyor
Genzime takılıyor, sevginin yokluğu…
Bir çam kozalağında, aşkım mahkûm,
Görmez esen rüzgâr, alıp getirmez,
Baygın duruşumda, yağmalanır anılar,
Yaşamaz varlığım, ölüm olurum…
Oktay ÇEKAL
27.01.2012-17.40
Kayıt Tarihi : 29.2.2012 13:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!