Zorluklarla büyümüşüm
Para pulsuz okumuşum
Bu vefasız dünyada
Ancak birkaç kez gülmüşüm
Ölüm, ölüm, ölüm, ölüm
Birazcık zaman ver bana
Yavrularımı son bir kez görem.
Ansızın dikildin başıma
Bakmadın hiç gözyaşıma
Yalvarmalarım boşuna
Dedi yolun sonundasın
Ölüm, ölüm, ölüm, ölüm
Birazcık zaman ver bana
Yavrularımı bir daha görüm.
Daha işimi bitirmedim.
Eş dost ile görüşmedim
Yavrularım büyütmedim
Birazcık zaman ver ölüm
Ölüm, ölüm, ölüm, ölüm
Kayıt Tarihi : 3.4.2007 20:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
genç yaşta geçirdiği kalp krizi sonucunda ölen, çocuklarının büyüdüğünü göremeyen yakın dostumuz ömer özbek'in anısına yazdığım bir şiir rahmetle anıyorum.
![Emine Güllüoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/03/olum-olum.jpg)
Gönlünüzden kaleminize süzülen kıymetli şiirleriniz stüdyo ortamında ve fon müzik eşliğinde seslendirilir.
Seslendirmenlerimiz profesyoneldir.
İrtibat: 0555 492 81 86
Mahmut CANDAN
TÜM YORUMLAR (3)