Ölüm nedir ana!
Ölüm nedir anacım yok olup giderken sonsuzluğa kendimizden bıraktıklarımız ve tanıyorum dediğimiz yakınlarımız son yolculuklarımızda arkalarından bıraktığımız gözyaşlarımız, yaşadıklarımız acılarımız ve özlemlerimizde unutulmuşluklar bir ömür içinde kalan sessizliklerde sevdiklerimiz. Aşklar sahi aşklarımız bir cümle söylemek kolay mı anacığım gözlerini gözlerime iliştirdiğin de yüreklerimizde eriyen tutunacak bir serçe kadar kısa zamanlara sığdırmaya çalıştığımız kırılganlıklarımız, en yakınlarımız dokunmakta geciktiğimiz söylemekten esirgediğimiz sevgi cümleleri;
Ölüm nedir anacığım; yaşarken yok oluşlarımızdan daha mı acıdır. Bırakabildiklerimiz gönül sesimizde tortuları kalan ve zamanın içinde ki hırslarımız geriye kalan anımsanan o kısa anlar yaşadığımız güzel günler neden anımsanmaz ki hep burukluklarımız yarınlara yansıyan ne az sevinçlerimiz var oysaki. Bir ömrü sığdırmak uzun gibi duran zamanlara oysa andır yaşanan her birimizden kalan sonsuz özlemlerdir. Dokunduğunda dudaklardan dökülen ah ne ahlar var… Kendimize kalan güzellikler nede az, Suskunluk biçilmiş bir kuş gibi çırpınışlarımız ha bu gün daha güzel kalsın deyişlerimizde ki bekleyişler hasret hep hasret kucak açışlarımız ana yüreğinde ki çığlıkların Sevgisinde kayboluş.
Ölüm nedir anacığım arkamızda bıraktığımız sessizliklerimiz ve ses olduklarımız; bizi yokluklarımızla besleyen hiçliklerimizde hapseden zamansızlıklarımız mı? Yüreğine bir yumruk gibi çöken dilinin ucunda kalan özlemler, sonsuzluklara gidenlere dökülen gözyaşların ne de güzeldi anam.
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
********Tuşa Geldim, Mars Oldum
Tuşa Geldim, Mars Oldum
Nereden geldin bu dünyaya
Seni kim doğurdu yıktı gönül köşkümü
Seller döküldü, yandı yürek
Çiçekler soldu kara toprak kızardı
Dağlar taşlar kabullenmedi
Konuk oldun otağımıza
Ne arsız, yüzsüzsün
Senin ecelin olmak isterdim
Git, gelme uğrama sevdiklerime
Sevdama
Söyleyeceklerim vardı
Sevgililerimi kavuşmalarımı
Mektuplarımı
Sevda dolu şiirlerimi
Unuttuklarımı unutuluşlarımı
Gerçekleşemeyen hayallerimi
Olmayacak düşlerimi
Kırılışlarımı, ihmallerimi
Özlemlerimi bıraktım
Kara toprak yuttu her şeyimi
Tuşa geldim mars oldum
15.04.2010 00.58
Dilşade Güngör
Ölüm nedir anacığım arkamızda bıraktığımız sessizliklerimiz ve ses olduklarımız; bizi yokluklarımızla besleyen hiçliklerimizde hapseden zamansızlıklarımız mı? Yüreğine bir yumruk gibi çöken dilinin ucunda kalan özlemler, sonsuzluklara gidenlere dökülen gözyaşların ne de güzeldi anam.
EVET... SAYGILARIMLA.
bu benim tanıdıgım bayana yakışmadı
tatlı bir uyku hüznün koynunda ölümsüzce ölmek
saygılarımla
Bu bir geçit...Çığlıkla giriyoruz o yola, sessizce, kanat çırpıp, uçup gidiveriyoruz. Bana sanki, düşünülenlerin tersine karanlıklardan çıkıp gökyüzünde aydınlıklara kanat çırpacağız gibi geliyor.
Özgür, korkusuz, acısız bir âleme....Kim bilir?...
Kuşbakışı seyrederiz belki dünyayı ve sevdiğimiz, özlediğimiz herkesi...
Tam puanımla kutluyorum. Selam ve sevgiler...
Hâlenur Kor
Ya Ölüm nedir ana!
ÖLENİ ALIP GÖTÜREN
KALANI YİYİP BİTİREN
SELAM OLSUN ŞİİRE VE ŞAİRESİNE
SAYGIYLA
FATMA HATUN ESEN
Normal yaşantımızda çok uzakta görüpte anlık burnumuzun dibine düşen garip bir hadise ölüm.işte ölüm bu efendim.çok güzel bir anlatım sizi ve değerli kaleminizi kutluyorum saygılarımı sunuyorum.
k u t l a r ı m
yüreğine sağlık,,,kutlarımmmmm
Bu şiir ile ilgili 37 tane yorum bulunmakta