Ölüm mukadder ise annem Şiiri - Aliş Gülden

dağıldık tespih taneleri gibi
sen gidince annem
kapıdan kovulan el olduk gayri
hafif bir rüzgarda savrulan yaprak
güneşte kırılan dal olduk annem
sen yoksun annem
ölüm mukadder
kaldık dolambaçlı yollarda
bu mudur kader
ne kardeş sorar bacıyı
ne bacı sorar kardeşi
sen gittin gideli
kimsenin kalmadı sırdaşı annem
yokluğunda
kor ateşler gibi yanar ruhumuz
kan çekilir düşer nabzımız
ne sabrımız kalır ne umudumuz
dağıldık tespih taneleri gibi dokuz kardeş
kimseler olmaz sana eş
ah annem yokluğunda
bahçede dallar yaprağa
yapraklar toprağa küstü
boy vermez ağaçlar
sen yoksun diye annem
buğday taneleri
ekmek kırıntıları
veren olmaz
kurtlara /kuşlara
serçeler bile yuva yapmaz
allı yeşilli dallara
sen gideli bu diyardan
öyle ağır ki omuzumdaki yük
gözlerim kararır
kıvılcımlar çakar
yüreğim avucumda
ne yana baksam
hep seni arar
vaz geçerim dünya sevdasından
ölüm mukadder ise
seninle durdu zaman
annem