Güneş asumanda gurub ettikçe,
Ömür saatimden bir gün düşüyor.
Zaman koşar adım ilerledikçe,
Ruhum sıkılıyor, gönlüm üşüyor.
Yaşamak, iki ezan arası zaman,
Günahkar ellerim semada titrek.
Sükutum münzevi halim pek yaman,
Benliğim tarumar yitik ve ürkek.
Aşkına talipken ey Şah-ı Ezel!
Nedir bu telaşım, korkuyor muyum?
Visale erişmek her şeyden güzel,
Yoksa ölüm senden ürküyor muyum?
Korkum ne kabirden, ne Azrail’den,
Dünya zindanında günahlardayım..
Mahzunum dünyaya dönük yüzümden.
Rahmetine muhtaç eyvahlardayım!
28.12.2010
Meral Yıldız DurmuşKayıt Tarihi : 28.1.2015 19:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)