Ölüm Meleği Şiiri - Salih Zeki Meriç

Ölümün karanlık hayali bir gün
Gözbebeklerime hoyratça çöker
Mutluluk yıllardır gurbette sürgün
Karanfil misali boynumu büker
Ölümün karanlık hayali bir gün

Perdeler kapanır gölgeler geçer
Bir uğultu yırtar gök katlarını
Kurbanlar içinden bir kurban seçer
Sürer üzerime kıratlarını
Perdeler kapanır gölgeler geçer

Ölüm’ün meleği ölüm meleği
Ne tatlı yüzün var ah senin öyle
Keder siyahından beyaz gömleği
Nasıl dokuttun ah bana da söyle
Ölüm’ün meleği ölüm meleği

Bir fecir vaktinde seni beklerken
Ansızın geldin de kapımı çaldın
Ne kadar sadıksın, ahdine derken
Sormadan halimi canımı aldın
Bir fecir vaktinde seni beklerken

Söndü hayatımınkızıl güneşi
Kaydı gökyüzünden benim yıldızım
Gurbetmiş ölümün biricik eşi
Uzunca tabuttaişte yalnızım
Söndü hayatımın kızıl güneşi