Ölüm Marşı Şiiri - Hasan Can

Ölüm marşı çalıyordu kulaklarımda,
Sen doğduğunda başlamıştı ölümüm,
Yankıları sürüyordu ayrılığın duvarlarında sesimin,
Sesinin yankılarıydı yüreğimi parçalayan.

Kadeh kadeh içtim yalnızlığı,
Sorumsuzca kaçıp gittim,
Yine aynı yerde buldum bedenimi,
Daraldı yalnızlığın sokağında ruhum.

Savurdum odamın içinde ne varsa,
Hatıralar dağıldı sağa sola,
Yeni bir acı acıtmayacaktı,
Kırmayacaktı sonsuz acılarla dolu yüreğimi.

Bir sigara ne kadar sakinleştirirse insanı,
O kadar duruldu sigara sonrası nefretim,
Sokağa çıkıp yürüdüm, nereye gittiğimi bilmeden,
Rüzgarlar tenimde ürperiş oluyordu,
Ürpertiyordu sensizlik bedenimi ve ruhumu,
Ve sessizlik ölüm gibiydi karanlığında.

Ölüm marşı çalıyordu kulaklarımda,
Sen öldün hala dinmedi yankıları...