Bir merdiven, görüldü, önümde
İnce camlı, ipekli örgüden
Ruhum etten, ayrıldı özümden
Nasıl kaçacağım, sancılı ölümden
Yavaş yavaş isteksizce çıktım
Her basamakta acıdan yıldım
Bazen oturup ağlayıp sızdım
Her yaptığım hataya kızdım
Adım attıkça acıdan öldüm
Her basamak olaylara döndü
Bazen o çocukluğuma götürdü
Bazen bu utançlığımla gömdü
Atmak istemedim bir adım daha
Ama çıkmadıkça kabusa daldım
Her geçmişten ders aldım
İş işten geçti artık geç kaldım
İşte öldüm göçtüm dünyadan
Kapandı defter bitmiş anıda
Kalmadı elimde, sadece yalan
Beyaz ruhum birde pişman anım
Kayıt Tarihi : 4.12.2018 21:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!