Ölüm'le Dirim'in Raks'ı /deneyim

(Haber Spiker’i:

“Balkanlar’dan gelen Soğuk Hava”….)

Balkanlar’da Şehid düşen Mehmed Dede

O Peygamber Ağuşu’nda yatıyor Balkanlar’da

Balkanlar’da Balçığa saplandı

Zü’l-Qaryneyn’in Balkan’ı

Bosna’da yaşanan Qatliamlar

Âkif “Balkanlı, Kosavalı, Arnavut”

“Başka diyemem işte Perişan Yurdum.”

Balkanlar’ın Batısı’nda batan Güneş’in

Batı’da doğması

Balkonsuz Evler, Balkansız Memleketler.

İsviçre Balkan’ı aldı, Âile’yi aldı.

Kökeni’nden koptu Ewlâd-ı Fâtihân.

Zilhicce bir Doğum, Düğün Gün’ü,

Yıl’ın Batış’ı.

Muharrem Ölüm,

Yıl’ın Doğuş’u.

Balkan’ın Sewdâ’sı

Balkan’da vurdu Davullar.

Gelin olanlara Kına yakılırmış

Kına, Kan Kırmızı

Elmas’ın Şeb-i Arus’u

Selâ okunuyor Qudüs’te, Kerbelâ’da

Tüm Issız, Susuz, ‘s’sız Semtler’de.

Dediler “Mamoş” ölmüş,

Yollar bitesi değil, Garb’a sürülen Araba’da

Analar ağlarmış “Elmas Ağıt’ı”

Gerisi “Yalan” ağlarmış…

“Yâ Rab beni Şehid etmicen mi?”

Seherler’de

Rabbi’ne uzanan Elleri’nde

Mehmed Ata’nın Arz-n Hâl’i buydu.

-“Etme bey, Yavrular’ın var”…

-“Onların Allâh’ı var”..

Garb’a sürülür Mehmedcikler’in Araba’sı,

Garb’dan Haber ulaşır Mehmedler’in Yuvası’na..

Balçıklar’da batmıştır Güneşler,

Balçık’tan Yaratılası Mehmedler.

Figan kopan Evler’de

Doğan Kızcıklar, ölen Kadıncıklar.

Balkanlı Mehmedler, Balkanlar’dan Tehcir edilmiş

Diller’i Lâl,

Qudüs, Kerbelâ’da okunan Selâlar’da İlenç:

“Wirân olsun Wirâneler”..

Ölüler qahr'eder,

Dilerlerki “Taş’ı üstünde Taşı kalmasın, Seller alıp götürsün Toprağı’nı.”

Bir Sayhâ yeter. Bir Viruscuk Salgınlar

Şehidler’se “Keşke bilselerdi” Mersiyesi’ndeler…

Baş’tan aşağı Mezarlar kazınır Yurdlar’da

Göğ Ekinler biçilmiş..

Kazanlar’da ısıtılan Sular, dökülür Boy’dan Aşağı…

Sular “akmam” der “Çay’dan aşağı”..

Taş Köprüler geçit vermez Yolcu’ya. Dur…

Bin Atlı Akıncılar’ın aktığı Köprüler..

Drina, Direnejler

Üsküp bir Uslub.

Yahyâ’yı alan, Kemâl’i veren.

Çay’dan aşağı Davullar çalıyor .

Düğün’ü Davul duyurur, Ölüm’ü Selâ..

Zalim Ölüm’e Sesleniş nedir ki, bir İç ses, bir kendinle Konuşma:

3 Gün ara verse Ölüm Meleği.

Başındaki Sewdâ’yı alıp Yâr’e götürse Meselâ..

Selâ’nın nasıl bir Sadâ’sı vardır, böyle dokunur Can’a..

Balkan’a Sitem’dir.

Ölü “Yârsiz” kalmıştır,

Kent de, Balkan da “Yârsiz” kalsındır.

Nekâhât Günler’i geçer,

Hece Taşı’nda “Bâqî kalan O” yazar Fânî,

Selâ’nın Ses’i Suqûnet Maqâmı’nda duyulur şimdi: Elmas Bir Ses:

“es-Salâtu we’s-Selâm’ı…”