Ölüm Kurtaracak Beni Şiiri - Öznur İlter

Özledim beni..
Öyle çok özledim ki..
Kaybolup gitti aniden...
İçimde bir yerlere mi saklandı,
Yoksa temelli mi terketti,bilmiyorum.
Ama özledim beni...

Bu yüzümdeki maskeden,
Bu süslü,büyük sahneden bıktım.
Sevinmediklerime ağlamaktan,
Üzülmediklerime gülmekten,
Onların istediği gibi yaşamaktan bıktım.

Ruhumu ele geçirmeye çalışan,
Sinsi bir yılan gibi boynuma sarılan,
Ve giderek üstüme yapışan
Onların yarattığı bu ben'den sıkıldım...

Bu teslimiyetçi,başı önde ve ezik..
Herşeye ve herkese boyun eğmiş silik kişilik,
Ben değilim..olmak istemiyorum..
Onlar gibi değil,
Kendim gibi yaşamak istiyorum.
Ama artık bir çıkışım yok,biliyorum.
Başkalarının kurduğu bu dekorlarda
Çaresiz,ümitsiz,bensiz yaşıyorum..

Gerçekle oyun birbirine karışmış.
Ayırt etmem zor,ayırt etmem imkansız..
Biliyorum sonumu artık..
Ne kadar çırpınsam da,
Ne kadar özlesem de kendimi,
Bana yabancı bu ben'le bitecek hayat.
Apansız bir ölüm kurtaracak
Beni bensizlikten...
Ve işte o zaman ölüm,
Bana kaybettiğim özümü sunacak..