Ölüm Koynumda Şiiri - Ahmet Devrim

bahar ayları dağılır saçlarında
teninde temmuz sıcaklığı
soğuk son bahar aralığı
dudakların,

kaç mart ayı geçer kapıdan
ve kimler kazma kürek yakar bilmem
seninle hiç öpüşmeden...

dilimde çürür bir ağacın dalları
al yanak
dal budak dökülür yapraklarım
ayırılır köküm,
gövdem,
nisan yağmurları tükürür yara yerimden

bakma!
yaralıyım gözlerinden

ve aldırma
sana iç kanamalı kış aylarıma

ve sakın kapama ellerini
kanım donar,
üşürüm avuçlarında…

Dokunma!
çözülürüm
elini her dokunduğunda

Ve Sakın
Kapama gözlerini
Vurma yokluğunla,

Unutma Ölürsem
Günahı boynuna..