an gelir korku alır bedenini,titremeye başlarsın
ölümün kokusunu hissedersin burnunda
içine ateş düşer o an yanarsın
kimselere duyuramazsın sesini
sadece sen ve vicdanın varsın
ikinizde birbirinden ürkek ve tedirgin.
korkarsın neden korktuğunu bile bilmeden
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta