Güneş süzülüyor yine ufuktan
Akşamın kapısını çalıyor zaman.
Zamanla birlikte tükenen biziz,
Ömür mum misali eriyor, sessiz.
Belki son uykumdur bu köhne handa
Başımı yastığa koyduğum anda;
Dikilir karşıma kör karanlıklar
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta