Ölüm Kokuyor Şiiri - Hacı Gürbüz

Köyüme yazılmış kötü bir kader
Kışlarımız bizim hep zor geçer
Ocakta bulgur her gün pişer
Kahveler mekanımız nedense

Gideri çok yok bir kuruş geliri
Sıkışıp satınca iki keçinin birini
Dalgın dalgın bakar gözleri
Buruk olur yüzlerimiz nedense

Okumayınca beden taşır cahil kafalar
Gençler gurbette köyde yaşlılar
Sobada meşe çok yavaş yanar
Çook baca tütmez olmuş nedense

Havası suyu yaşamaya deger
Gelen kendini cennette sanar
Hanede ikişer yaşlı kalmışlar
Ölüm kokuyor ruzgarımız nedense