Ölüm Kokusu Alıyorum Şiiri - Aygül Şimşek

Ölüm kokusu alıyorum..
Bir girdapda bir çıkmazda
Bilinmeyen bir esinti çarpan bedenime
Hani hep sevdiğim hep özlediğim
Korkusuzca beklediğim
Kimi zaman arzu ettiğim
Kimi zaman ise tedirgin olduğum
Ölüm kokusu alıyorum..
Bütün acılar biter diye umduğum
Kalınca kendimle başbaşa
Ve düşününce o sonsuz hayatı
O vakit utanıyorum bir daha düşüyorum o çıkmaza
Rahmana kul oldum mu sorusunda bocalıyorum
Lâkin yinede ölüm kokusunu alıyorum..
Gözlerimden yaş düşmeye başladı
Ayrılık sancısı sardı kalbimi
Gideceğimden değil endişem
Sonrasında Rabbimden gelecekden
Ve ayrılık ölüm kokusu alana zor gelmez
Kalanların acısı zor gelir yüreğime.
Birde sonrasına dair endişeler
Hazır mıyım?
Suallere
Hesaba
Hesabı verilemeyecek işlerim varmıydı?
Kolaylaşır mı o çetin günde halim?
Ölüm kokusu alıyorum
Vuslatıma yaklaşıyorum
Ve
Hiç üzülmüyorum..