Bilmem ne yaylasında
çatışma sesiydi bizim sevdamız
Yerin altında kaynayan deprem sesiydi
Ve hep ölüm korkusuydu
Tüm oynaşmaların yandaş olamayan
uzatmalıklarında
Bir açlık sesiydi
Sunulmamış sofraların yokluğunda
Kuş kanadıydı
Bilinmezlerde mavzer sesinde
Son nefesine mahkum
Binlerce yanılgının doğrusuydu
Bizsiz sevdamız
Hep ölüm kokardı
Yaşamayı herşeyden çok isterken
Ne tutkular kaldı elimizde
Ne sabah ne de gece
Düşler aydınlatmazken sol yanımızı
Dinecek sandık kangren sancımızı
Ölüm kokardı sevdamız
Kayıt Tarihi : 27.10.2005 13:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!