Ölüm kimsenin değilken

gülü ver

Yine harman çocuk
Yine harman
Yanlış anlaşılan

Ben seni sevdim çocuk
Harman boynumda boncuk

Ah çocuk
Yine harman
Tütüne
Sapa bulayan

Sevdim seni çocuk
Saçların sarıdır diye değil
Yan bakışını
Can alışını
Hüznünü çocuk

Sevdim çocuk
İki mevsim arası
Kaşlarının karasını
Duvarlara resim yapışını

Sevdim
Bebe gibi büyüttüm içimde
Cümlelere döktüm
Hergece
Bilmece

Ben seni
Sarı saçlarınla sevdim çocuk
Ele sığmaz elini
Bir yanı garip
Bir yanı tez
Bir yanı güleç
Sevdim çocuk
Açken
Emek koku/suyla
Fırınıyla
Ocağıyla
Bir odunun
Çatırdayıp yanışıyla

||| Uzak sevsin demişsin.. olur çocuk..yanlızdım sevdiğim yerde..yerine ne koysam bilmem.. o kadar küçük ki yüreğim |||

Dokunmayalım güle
Gitsin ele
Yüze gülene
Ben çocuğum diyene

Seni sevdim çocuk
Yemin billah ellerim
İkisi kökten çıkan
Bir karınca kadar yaman

Sevdim ya çocuk
Saçların sarıydı
Hüznün çıraydı
Külü bana kaldı

Çocuk gözlerine iyi bak
Harman dalı içi
Boş kalmasın yüreğinin içi

Gülü ver
Gülü sev çocuk
Ölüm kimsenin değilken
Bu tek umut

Çocuk
Görme gözlerimi
Beni unut
Beni um/unut

Takıldığım şeydi ömür
Bir köşesinde seni gördüğüm
Öpüp yüzümü sürdüğüm
Can dediğim ömrüm

Beni unut
Beni um/unut

17 Temmuz 2004 ' Ses koparken irkilme '