Ölüm Kehaneti Şiiri - Arda İnal

Biliyorum, erken öleceğim.
Körpe bir mayıs ayında,
Varamadan hazirana, kasıma.
Kuşkusuz, gömüleceğim.
Tartışacaklar daha henüz,
İşe yaramaz cesedim kokmadan,
Masrafları kimin karşılayacağını.

Biliyorum, erken öleceğim.
Göremeden torunlarımı,
Toprağa zorâki ahbap olarak.
Herkes güzel ve mutlu hayatına
Kısacık bir ağlama molası verecek,
Sonra kitap arası olmuş bir gül gibi,
Unutulup gideceğim.

Biliyorum erken öleceğim.
Bitmemiş işlerin sıcağında,
Hayallerimin uzağında kaybolarak.
Henüz doğmamış oğlum atacak
İlk toprağı üzerime,
Vasiyetimi bir anlığına unutarak.
Hayat, vurma bu gerçeği yüzüme,
Biliyorum, erken öleceğim.

13 Nisan 2008, Ankara