Ölüm kapıyı çaldı anne
Belki seni özledim
Belki de en çok ölümü.
Ölüm kapıyı çaldı anne,
Şeytan bile terk eyledi beni azabıma
Daha doğumumda ararken baki sevgiyi
Yolumu kaybettim anne.
Senide aramış olabilirim sevgi diye
Hasret’i de,
Ölüm kapıyı çaldı anne.
Ölüm kapıyı çaldı…
Öfkem vuslata hakim şimdi.
Seni de özlemiş olabilirim
Beşik kertmem Hasret’i
Ve hatta ölümü.
En çokta ölümü özlemiş olabilirim anne.
Düş adasına ve düş kırıklıklarına giden gemide
Şimdi sensizim
Doğduğum günü hatırlıyor musun?
Ya da unutalı çok mu oldu?
Çok mu oldu doğduğum günü unutalı anne?
Yalnızlığa giden bir gemide sahipsizim şimdi.
Sahipsizim anne.
Sen de yoksun, Hasret de.
Bir seven bile yok yanıbaşımda anne
Dokunan saçlarıma pamuk elleri ile.
Ölüm kapıyı çaldı…
Nefessiz kalmak nasıl bir şey böyle anne
Soluk alamamak.
Azrail’in ellerine gitmek, gitmek ve dönmek
Ve bir daha gideceğini bildiğin halde.
Ölümün elinden dönmek…
Ölüm kapıyı çaldı,
Ölmek nasıl bir şey anne.
Nefessiz kalmak nasıl bir şey böyle.
Hasret diye çarpan kalbimin susması
Vuslata öfke
Nefretin küllerini yeni bir yangına saklamak
Ölmek değil mi anne?
Ölmek böyle değilse
Ve öfkenin vuslatını beklediğin halde
Ölmek nasıl bir şey anne?
İçimde adı olmayan bir yer acıyor anne
Ölüm kapıyı çaldı Hasret’im hala yok ortada
Gittiler sevdiğini söyleyenler birer ikişer anne
Gittiler hain kediler, gittiler anne…
Masal perisi niye hiç çalmadı kapıyı.?
Neden bu bir rüya uyan ademoğlu demiyor?
Masal perisi neden kabustan uyandırmıyor beni anne?
Bu defa ölmeden yani, birileri beni sevse, yıkılır mı cihan anne
Yıkılır mı cihan sevenin üzerine.
Ölüm kapıyı çaldı anne,
Belki seni özledim
Belki de en çok ölümü.
Hasret’i de özlemiş olabilirim.
İhtimal dahilinde…
Ölüm kapıyı çaldı anne.
Ölüm kapıyı çaldı…
Postacı gibi iki kere…
Ben doğmamış çocuklara don diktim
Yeni umutlar besledim anne
Ölüm gelmeyecek sandım
Zeynep ile top oynamayı vaat ettim anne.
Mutluluk neden hiç çalmadı kapıyı anne
Ya seni özledim, ya hasreti ya da ölümü…
Zeynep’i de özlemiş olabilirim.
İhtimal dahilinde…
Ölüm kapıyı çaldı
Ve bu bir şiir değil yalnızlığa yazılmış,
Sana ya da Hasret'e ya da ölüme hele.
İsyanlara ezgidir anne.
Ben ölümü özledim
Bu ölüme ezgidir artık anne.
Ankara, Mart 2007
centerembed src=http://members.home.nl/cem./Ferfecir.mp3
enter
Kayıt Tarihi : 10.3.2007 12:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben yine ölümü özledim senle
İçim yine hüzün doldu anne
Ben öldüm içimdeki hasretinle
Götürün beni en karanlık köşeye
En çok da seni özledim anne...
İyiler, kötülerle;
Yiğitler, namertlerle baş ederdi;
Öleni melek
Kötüyü kötürüm
Yalancıyı taş ederdi
Favorim de
Yusufçuk kuşunun masalı
Bir de
Kibritçi Kızın hikâyesiydi
Bir yetim
Bir yoksul görmeye dursun
Gözü bulutlanırdı
Neden bilmem
Gizlese de hüznünü
Ağladığında yıkayıp
Suyla akar giderdi
Annemin hüznü bile güzeldi
Her baharda
Her şafakta
Yeniden
Yeniden umutlanırdı
En çok da
Okul dönüşü
Gülerdi yüzü
Arkasından görürdü
Bir çocuğun mutlu olduğunu
Eritip öpücüğünde
Gamı kederi
Sanki rüyanda gördüğün
Kötü bir düş ederdi
Hele bir kızmaya görsün
Hay büyük olasıca
Seni gidi derdi kırılası
Başı yıldıza değesice
Vay peri kızına vurulası
Okuyup da aklı durulası derdi
Halk yokunda yorulası
Sana bir şey söylüyüm mü?
Seninkini bilmem ama
Annemin bedduası bile özeldi
Annemin düşleri
Annemin gülüşleri
Annemin yanlışları ne güzeldi
Yalancıyı taş
İyiler kötülerle baş ederdi
Hep güzellik üretir
Hep çoğaltır annem
Biri iki,
Biri beş ederdi
Elleri gül eker anemin
Bakışı karanfil dokur
Dokunduğu her şeyi
Ama her şeyi güzel
Hoş ederdi
Tüm darağaçlı sabahlara inat
Hani
Annem söylerdi
Türkülerin en güzelini
Umutları kırmazdı annem
Bir goyak dolusu gülüş ederdi
Ölmezdi, öldürmezdi annem
Kardeşliği düş ederdi
Ayırmazdı sevdalıları birbirinden
Bir çift kuş ederdi.
M. NAZİK 21.02.2008
Ve hatta ölümü.
En çokta ölümü özlemiş olabilirim anne. -
umada ölümüm ben,
özlemlerime çığlık şiirlerim:
ölümü özledim anne...
TÜM YORUMLAR (43)