Ölüm kapımdaymış ben yeni anladım...

İçimden geldiğince mi davranmam gerek..

Yada az biraz düşünmelimiyim..

Tamam hadi düşünüyorum, düşünüyorum, düşünüyorum..

Ama;

Düşündükçe çıkmazlara giriyorum, aklımda ölüm olduktan sonra neyi düşünebilirim ki, bir an olsun gitmiyor gözlerimden..

Ne yapmalıyım..

Yardım edecek yok mu bana..

Evet var..

Var da o da sessiz kaldı şimdi, kulağım mesaj sesinde bir haber gelir mi çağrısında..
Ama telefonda suskun kaldı..

Ne yapmalıyım, ölüme gitsem mi ki..?

Çağırıyor beni sanki..

Az bekler misin 5 dakika, sigaramı içene kadar, belki de kim bilir bir haber alabilirim..
Fazla istemiyorum ölüm, sadece beş dakikanı alacağım söz, sonra al canımı..

Haklısın galiba! !

Bak sigaram'da bitti, beş dakikayı da geçtik.. Şey diyecektim şu çalan müziği çok severim hatta sevdiğimde çok severdi bir daha dinleme şansım olmayacak gerçekten söz bu sefer, bitsin geliyorum yanına..

O kadar şey istedim, halen bir cevap gelmedi baksana, haklısın ya sen haklısın galiba..

Neremde başlayacaksan Al bu canımı, canım canıma feda...
Alsana artık ölüm ne bekliyorsun..

Ben artık hiç bişey düşünemez oldum, seni bekliyorum gayet apacık..

Gel, al, götür beni sonsuzluğa...

Ölüm'ü kandırmaya çalıştım yapamadım.. Demekki ölüm kapımdaymış ben yeni anladım...