Kimi zaman sessizlik, kimi zamanda binlerce gürültü alır yalnızlığı benden... düşündükçe yalnızlaşır, ama bir o kadarda kalabalıklaşırım kendimle çünkü düşündükçe çoğalır kişiler bende sarılır yatarım yalnızlığımda onlara...
Ölüm
ölüm kanlı pençesiyle
dolaşıyor sokaklarda
kan ölümü çağırıyor yanına
gitmeyin çocuklar
(20 Kasım 2003)
Kayıt Tarihi : 20.11.2003 14:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)