Ölüm Kan Döküyor Şiiri - Ahmet Çiçek

Sen ey hüznümün lalesi ağlarken gülenim
Sen utangaç merhametini benden saklama
Mahşer kalıntısı yüreğimde taşıyabilir miyim?
Göğümde simsiyah gözlerini yasaklama
Çoğalt aydınlığımı benden saklama

Beni şimdi hangi prangaya bağladın böyle
Bin yıllık mesafede akar damarlarımda
Toprağımda sular fışkırır gelirsin diye
Yetim iklimlerim yorgun darağaçlarında
Ölüm kan döküyor parmak uçlarında