Ölüm Kadar Sessiz Şiiri - Altan İlhan Ar ...

Kaldım uzun gölgelere
artık
utanç bile acının evrimin de hafif geliyor.
Yıkamıyor hiç bir tövbe
hiç bir dua, hiç bir inanç, hiç bir, hiç
acıtmıyor canımı gözyaşlarım.
Ten masum bu işte, bu bir devrim
olmalı ki
bu doğmadan önce ki halim ve sonra ki
toprağın kürek sesi gibi taze bir ölü'ye
Mutsuz bir son, ebedi bir güneşsizlik.
Bu bütün sırları yutan, eriten olmalı ki
bu yüzden gelenin adını bilmeyecek,
yüzünü asla görmeyeceğim.
Acı; hüzünde yüzen soğuk gölgeler,
metinsiz bir kağıt, adsız onlarca şiir
hükümsüz bir yürek, cansızlığın çekimidir ölüme.
Ölüm kadar sessiz ve her acıda bir,
sessizce seyreden, bir umursuz, yüreksiz var ki
hiç bir zaman onu, yüreğim affetmeyecek.