Ah sevdiğim
Cumartesiye bakan
Bir evin balkonunda
Toprağı kurumuş saksılar gibiyim.
Her akşam,
Birkaç adım düşünüp
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
beğeniyle okudum.
Ev’in odalarının ismi vardır , çalışma odası , salon ki genelde misafir kabul odasıdır bizim nesilde, yemek odası , yatak odası , çocuk odası ,
Çok katlı binalara evrilen son yüzyıl mimarisinde ,balkon ,bir çok hal ve duygunun harmanlandığı , için dışa doğru stoplazmik zar ile sınırlanmış en son yaşama alanı ve hayata dai yapılmış ve yapılacak olanların film şeridi halinde geçişinin seyredildiği bir seyir terasıdır
Kimi zaman aile gök kubbesinden ,evrenin yıldızları yitirilmiş kubbesinde ruhun genişleme ve ıssızlaşma seansıdır balkon
Balkon içimizin kuyusu da olabilir bu yalnızlık seanslarında
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta