Ah sevdiğim
Cumartesiye bakan
Bir evin balkonunda
Toprağı kurumuş saksılar gibiyim.
Her akşam,
Birkaç adım düşünüp
Taşınıyorum buraya
Kâğıt bardaktan çay
Faturalardan su damlaya damlaya.
Ah sevdiğim
Bir gün baktım, çok baktım
Bir vitrinden içeri
Yalnızlığıma göre bir ceket
Olsa alacaktım.
Her akşam,
Gideceği yeri bilmeyen atların soluğunda
Burada bu balkon olmak
Ölüm iyiliği gibi geliyor bana.
Kayıt Tarihi : 27.7.2018 16:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok katlı binalara evrilen son yüzyıl mimarisinde ,balkon ,bir çok hal ve duygunun harmanlandığı , için dışa doğru stoplazmik zar ile sınırlanmış en son yaşama alanı ve hayata dai yapılmış ve yapılacak olanların film şeridi halinde geçişinin seyredildiği bir seyir terasıdır
Kimi zaman aile gök kubbesinden ,evrenin yıldızları yitirilmiş kubbesinde ruhun genişleme ve ıssızlaşma seansıdır balkon
Balkon içimizin kuyusu da olabilir bu yalnızlık seanslarında
TÜM YORUMLAR (2)