Ani oldu vedalaşamadık
Zaten pek de sevmem ayrılık hitabetini
Toprağında dertlerimle kefenlenmiş bedenim
Gök kubbende hala cevap arayan suallerim
Ruhum bir kartal şu anda yükselmekteyim
Götüreceğim her şeyini
Caddelerini köprülerini
Sevgilimi ilk öptüğüm o yeri
Süzülürken daha yükseklere çırılçıplak
Ve son bir kez bakarken sana yine şaşarak
Almayacağım pençelerimdeki hayaline
Çok sevdiğim oyuncak benzeri kuleyi
İnan sadece kırmamak için asıl sahibini
Biliyorsun artık o senin değil
Sunay Akın’ın Kız Kulesi
Kayıt Tarihi : 26.1.2007 04:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Jülide Günenç](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/26/olum-istanbul-sunay-akin.jpg)
TÜM YORUMLAR (6)