Ölüm Issızlığım Şiiri - Mira Zeyno

Bir tesadüf olur çıkarsın karşıma.,
Ansızın ,
Düşmüşken en derin kuyulara sessiz sedasız,.,
Yoklarsın ritmin tiktaklarını eski bir vurgun misalı .,
Sonra ,bakışlarım dirilir gözlerinde
Ardından gözlerim yıldızlanır
Yüzümden silinen gülüşler ,sesinle yeniden gülüş olur .,
Sonra el olursun bitkin yanlarıma dokunan ,.
Solgun benzim al al olur .,,,
Bir anda ustam oluverirsin ,.bu kez yapan degil ,yıkan tüm duvarlarımı
Aşan tüm bentlerimi
Yokeden korkularımı .,,
Birden çiçek açar kurumaya yüz tutan begonyalar
Ardından papatyalar taç takar
Güne bakanlar döner yüzünü güneşe .,!!
Dagılır tüm kara zifiri bulutlar ..!!
Umut rengini maviden beyaza çalar
Kafesteki bülbül özgürce uçar ,seslere aşk nağmeleri katar ..
Manasız kalışlarım ,manaya
Ölüm ıssızlığım ,şeb-i aruza
Yokolmuşlugum varlığına
Ve tüm dillerim aşkına çıkar ..!!
Bir tesadüf olur çıkarsın karşıma
Yanılgılarım tevafuk ta hal bulur ..!!
Sessiz bir merhaba da ..
m.z