Ölüm ile Ömür Şiiri - Şevval Çetinkaya

❝...Ölüm...❞
Bir çukur misali;
İnsanın en son durağı,
En son dayanağı,
En ciddi imtihanı.
❝...Ömür...❞
Nice göçenler var ömürden.
Bir anıları kalıyor geriye,
Bir omuzda taşınan tabutu,
Okunan selası,
Edinilen duası.
Yiyİlen helvası,
Sevmeyenler tarafından edinilen bedduası,
Bir çift gözyaşı,
Koca bir mezar taşı.
En çokta günahı,sevabı.
Uzun lafın kısası;
Onu bunu geçte.
Dünya deyip geçme.
Bak birkaç satıra sığıyor işte..
.
✒ Şevval Çetinkaya