Tıpkı evren gibi düzensizliğe meyilli bir ülkede vazgeçtim prensiplerimden.
Ve hayallerim yaşadığım şehrin ucuz kahramanlıkları arasında yok oldu.
O şehir ki kendinden başka her vilayete faydası.
Bir kendine yetersiz, bir kendi bir başına.
İşte böyle bir şehirde oldu yeniden doğuşum ve aynı zamanda ölüşüm.
Geçmişimi, benliğimi gömüp yeniden kalktım ayağa.
Üstümdeki ölü toprağını atıp yürüdüm mezarılığımın sokaklarında.
O mezarlıklar ki dünyanın en değerli yerleri, en çok özenilen.
Zaten insanlar mezarlıklara verdiği değeri dünyalarına verseydi ölmezdim belki de erkenden.
Ve doğumum daha iyi bir dünyada daha iyi biri olmak için olurdu.
Daha acımasız olarak hayatta kalmak için değil.
Sözlerim umutla umutsuzluğun çakışması olmazdı belki de başka şehirde ölseydim.
Ya da hiç ölmem gerekmeseydi yaşamımda.
Yeniden doğmak için...
Kayıt Tarihi : 15.9.2021 23:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!