Ölüm ile Ben Şiiri - İstikrar Bey

İstikrar Bey
3

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Ölüm ile Ben

ölümle konuştum bugün
bana hayatımda hiç bilmediğim sırlar verdi
neden sevdiğimi verdi
meğer sevmek ölümün en kadim dostuymuş
asırlarca sevdiği için öldürmüş insan oğlunu
erkeğin kadına beslediği sevgiden kalanları kullanmış
bazen insanları seven insanoğlunu
yıllarca bıkmadan usanmadan hasat etmiş
ruhları sevgiyle dolup kederle boşalan ademoğlunu

ölümle konuştum bugün
bana hayatımda hiç duymadığım şeyler söyledi
insanın rezilliğinin sesini duydum ben
haykırışları bencil ve kararmış kelimelerden oluşan
tanrısına kötülere bela için yalvaran sesler
duasından sonra yetimin hakkıyla beslediği çocuklarıyla gülüşen sesler duydum
bazen sadece bir avuç gümüş için haykırdığını
evladını satarken verdiği pazarlığı duydum
leş boğazlarından geçerken milletin rızkını yiyenlerin salya seslerini
çocuğunun yanağına bir buse kondurmak yerine tokat atanların seslerini duydum
çocukların amansız haykırışları bunca pislik sesleri arasında

bugün ölümle konuştum ben
bana hiç görmediğim şeyler gösterdi
bir kadının kalçasına giden elleri ve kadının gözlerindeki vahşeti gösterdi
ufak bir çocuğu gelinlikle gördü bu gözler
öğrencisine yukarıdan bakan insanlar gösterdi ölüm bana
her birinin gözlerinde vatanlarının sonunu gösterdi
artık dayanamayıp da gözlerimi kapadığımda
karanlığın sonsuz yalnızlığını öğretti
gözlerimden sicim sicim yaşlar akarken

ölümle konuştum ben bugün
bana benim ne istediğimi söyledi
mermuz birini sevmişti gözlerimi kapattı düşündüm
aklıma hiç bir sima gelmedi
ya değer verdiğin insanlar dedi gözlerimin karanlığı aydınlanmadı
sonra saydı bana teker teker ve sabırla amaçların,sevinçlerin ,hüzünlerin
mutlu olduğun anıların ağlayıp tanrına dua ile ettiğin feryatların, gözünden düşen yaşları silen insnalar,yanağını saf bir şefkatle okşayanlar,sadece senin iyiliğini düşünenler,saymaya devam etti benim gözüm ise kararmaya

aç dedi gözlerini ey insanoğlu sana bunların hepsini bahsedeceğim
gözlerimi açtım dünyalar güzeli bir çehre ile karşılaştım
o çehreyi öptüm çehreden çıkan bir damla yaş bana kaybettiklerimin hazzını verdi
damarlarımdaki asil kan ayağımın altındaki toprağı sularken
ben ölümle buluştum bugün.

İstikrar Bey
Kayıt Tarihi : 23.5.2025 01:56:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!