Küçük gülücüklerle yamalanan yaraları biriktiriyorum avucumda
Aşkın seğirdiği kalp parçaları gibi toplanıyor bakışların.
Kimseye kulak asmadan geçip giden günlere benziyor suretin,
Hükümsüzlüğüyle coşan deli acıları sırtlıyorum tanıdık kızıllıklarda.
Kan gibi, kin gibi kızıl çatlaklara sığınıyor içimde doğan sükunet.
Ruhun duvarlarına çarparak kendini bulan,
Kendini buldukça köpüren iklimleri sığdırıyorum içime.
Ben size ne yaptım
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Devamını Oku
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta