Küçük gülücüklerle yamalanan yaraları biriktiriyorum avucumda
Aşkın seğirdiği kalp parçaları gibi toplanıyor bakışların.
Kimseye kulak asmadan geçip giden günlere benziyor suretin,
Hükümsüzlüğüyle coşan deli acıları sırtlıyorum tanıdık kızıllıklarda.
Kan gibi, kin gibi kızıl çatlaklara sığınıyor içimde doğan sükunet.
Ruhun duvarlarına çarparak kendini bulan,
Kendini buldukça köpüren iklimleri sığdırıyorum içime.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta