Ölüm ıı Şiiri - Tibet Avcı

kar mı yağdı; üşüyorum
kor gibiyim yanıyorum
söylemeyin biliyorum
nicedir onu bekliyorum
yine de korkuyorum

anladım yolun sonu varmış
ademoğlu birkere yaşarmış
ansızın kapını çalarmış
sultan da olsan alırmış
bu dünya kime kalmış?

bağlanmışım hayata pamuk bir ip ile
sarılmışım tırnak ile diş ile
ne fayda direnmek nafile
kafdağının ardına gitsek bile
hepimiz sonunda varıyoruz ölüme