Hergün ölüyorum yavaş yavaş,
Bir kerecik, sadece bir kerecik sormadın hislerinle beni sevdiğini,
Ben ölüyorum artık.
Ne istediğimi göremedin mi,
Seni ellerimde tutmak, sıkıca sarılmam mı çok geldi sana,
Yoksa gözlerimle hergün seni görmek istediğim mi,
Seni seviyorum diyen o dudaklar gerçek değilmiydi yoksa,
İnanmamı mı çok gördün,
Sen bile içimdeki o büyük kıvılcımları yakalayamadın değil mi?
Seni ben meğer ilk gördüğüm anda kaybetmişim,
Kaybetmişim ta başta.
Bir maceraya atmışım kendimi çok seviyorsun beni diye
Seni istedim tüm benliğimde beni çok sev diye
Gözlerim yaş olsun sevgiden dedim.
Ve inan ki;
Ölüm hiç bu kadar güzel olmamıştı bugünlerde.
Kayıt Tarihi : 11.7.2001 13:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!