Ölüm Hevesi Şiiri - Yasin Gündüz

Canım sevgilim bugün hayata gözlerini kapatalı tam 1yıl oldu.
Her geçen gün yüreğim daha çok acıyor.
Sensizlik zor yürek dayanmıyor,her gece efkar basıyor.
Dumanlı dağlar ardında saklanan bedenim,sabahın ilk ışığı vurduğunda onu ilk gören,yine sabahın parıldayan güneşi oluyor.
Sonra hafiften,bir rüzgar esiyor,bedenim yine efkarlı dağların,dumanında kayboluyor.
Sonra ardından bir sis çöküyor,ve göz gözü görmüyor.
Her,ağızdan bir memleket,sevdası kimisinin sevdalısı var.
Kimisinin sadece yaradanı,bazıları hüzünlenip çekilir kenara başlar ağlamaya.
Bazıları,yanık türkülerde arar sevdayı bazıları öyle bazılarıda,böyle bulur sevdayı.
Yaşamak güzeldir,ama bazı insanları ölüm hevesi alır.
Ölmek isterler,sanırlar ki ölmek en güzeli,bilmezlerki hayat neşeli,ama şunu bilinki topraktan geldik toprağa gideceğiz,ama insan eceli ile ölmeli..