Ölüm her nasıl olsa gelecekse, nasıl öleceğini kendin seçmelisin, kaçamıyorsun diye değil. Sevecek kadar yaşayamayacaksan, ölümün huzurlu koynuna uzan
ve bir tebessüm olsun mirasın.
İstersen bir çocuk ol dördünde savaşlar kadar özgürlüğe yabancı olan. Sevebileceğini düşün ve hatta inan, yaşamın kanlı gömleği
buruş buruş ellerindeyken.
Ne gün inşası başlamadan, düşlerine bardaktan boşanırcasına yağarsa kudurmuş öfke, dinamitleyeceksin tüm inançlarını ve anlayacaksın öleceksin, ölmelisin
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta