Ölüm Hattı Şiiri - Arzu K. Ayçiçek

1
titrek bir kandili andırıyordu
göğün atlıkarıncasında yıldızlar

takvimlere vurdu sığdıramadı
ayları yılları paslanan mevsimleri
doludizgin atlar geçti içinden
trenler gurbete düştü
gençliği aynalara
-saçları tırnakları hiç uzamadı

2
yağmur çiseliyor
yağmur durmadan çiseliyordu
içinin coğrafyasına
-en çok gözyaşına cömertti zaman

ayrılığın rengi yok...

3
bir yaprak düştü sesinin boşluğuna
ana/son/kokulu evleri düşündü
çocuk ellerini... fincan oyunlarını
uçurum diplerinde unutulan sevgi çiçeklerini

sevginin eli yok...

atlılar geçiyor
atlılar durmadan geçiyordu
gecenin kömür göğsünden
bilmem kaçıncı koğuşun kar kokusu
buzla ovdu dizlerinin eskiyen raylarını
ölüm hattı aç!
ölüm hattında çarmıha gerildi söz

barışın sesi yok...

4
açıldı gecenin kapısı
karanlığın ağzında bir kadın
koynunda anayurdun kardeş türküsü
y
..........
..........