Ölüm Hatırası Şiiri - Abdullah Odabaş

Akıbet ölümdür imkanı hariç,
Bilmem ki er olur bilemem ki geç,
Son ucudur derler bu şerbetten iç,
Kapılma gaflete uyan ey gönül.

Hazır ol vaktine geliyor sıra,
Var mıdır yoldaşın elinde çıra?
Nihayet koyarlar kara, çukura,
Kapılma gaflete uyan ey gönül.

Kalmadı dünyada bunca kahraman,
Çağırup elinden derler eleman,
Hele zamanımız tam ahır zaman,
Kapılma gaflete uyan ey gönül.

Hiç bakma kimseye nefsine karış,
Menhiy'yat cihanda tam aldı yarış,
Cihad-ı ekberdir cidale giriş,
Kapılma gaflete uyan ey gönül.

Oğlum var, kızım var sanma hayırlı,
Namaz yok abdest yok el yüzü kirli,
Ne istersen iste Haktan hayırlı,
Kapılma gaflete uyan ey gönül.

Ahiretin içih tedarik eyle,
Dilinde her zaman tevhidi söyle,
Gideceğiz bir gün gelinmez yola,
Kapılma gaflete uyan ey gönül.

En evel gideriz bir makbereye,
Orda bakmazlar altun paraya,
Hayırdan hayratdan götür sermaye,
Kapılma gaflete uyan ey gönül.

Ne maldan ne puldan bir defar olur,
Elinde yaptığın yanında kalır,
Geriye kalanlar varisin olur,
Kapılma gaflete uyan ey gönül.

Ne yaptın cihanda neyledin hani,
Zulmedip kimseye ezdin mi canı,
Esirge incitme yerde yılanı,
Kapılma gaflete uyan ey gönül.

Ey Meftuni candan bak bu cihana,
Güvenme dünyada şöhrete şana,
Olmalıdır sahip zerre imana,
Kapılma gaflete uyan ey gönül.