Bir ölüm hali Şiiri - Adnan Deniz

Ağıt seslerini duydu önce, sonra üzerine sıcak su döküldüğünü hissetti. Topal hoca bir yandan su döküyor bir yandan sürekli dualar okuyordu. Şöyle evin etrafına göz gezdirdi.
Kardeşleri çaresizlik içinde kıvranıyor, koca zeytinin altında anası ağlıyordu.
Komşuları toplanmışlardı. Fısır fısır konuşuyor, hafiften çilenen yağmurun altında bekleşiyorlardı.
Bir şey anlamadı bundan kel Rıza. Ne oluyor du? Ölmüş müydü? Öyleyse olup biteni nasıl görüyordu?
Her ölü evinin gediklisi Duran, koca Ali'ye akşam yenilecek lahmacundan bahsediyor, Helva çok güzel olur diyordu.
Topal hoca "El Fatiha "dedi. Ellerini açtı herkes.
Kalmak istiyordu kel Rıza kalkamıyor, ben ölmedim diye mırıldanıyor ama duyuramıyordu.
Sarıp sarmaladılar Kel Rıza’yı, kaldırıp tabuta koydular. Dört kişi tabutu taşıyor, diğerleri arkadan yürüyordu. Ara sıra tabutun kolları, başka ellere geçiyordu. Yağmur hızlanmaya başlamıştı. Kel Rıza sanki bunu hissediyor, arkasından konuşulanları dinliyordu.
Sanırım diye düşündü kel Rıza, bir yokuş çıkarıyorlar, Kadirli yokuşu olmalı. Bugünü mü buldun ölecek diyordu Ali Çavuş, Arkadan gelen gurup azar azar dağılıyor, çekip başka yerlere gidiyordu.
Kel Rızanın tabutu, kahve önünden geçiyordu. Ayağa kalktı okeyciler, ne de olsa
Bu kahve eskiden hep onundu. Biraz saygı gösterdiler hatırasına, okeye devam ettiler sonra.
Koydular musalla taşına, Bildi hemen Kel Rıza, burası büyük camii olmalı. Kılındı namazı Rızanın, cenazeyle gidenler ıslanıyor, bir yandan söyleniyorlardı. Kel Rıza 'nın tabutu yokuş aşağı inerken bir indi bir zıpladı. Demek ki dedi kel Rıza, burası mezarlık yolu olmalı. Kel Rıza bir şey yapamıyor, ahali gömmeye hazırlanıyordu. İrkildi mezarda Kel Rıza, Uğramazdı mezara, Mezardan hep kaçmaya çalışırdı.
Üstünden aldılar battaniyeyi kel Rıza'nın Birden hissetti üşüdüğunü.Yaa..diye iç çekti Rıza. Bu ölüm olmamalı! Ölmeden bir kişi mezara konulur mu? Birden o derin çukuru gördü Kel Rıza içten içe ürperti geldi içine
Son bir hamle yaptı kel Rıza, bu sen bu çukura girme.
Tuttular elleriyle iki kişi, koydular o derin çukura. Bir hamle daha yaptı Kel Rıza, en son ben ölmedim diye inledi. Kalp krizi geçirmiş meğer Kel Rıza, salladıkça tabut yeniden dirilmişti. Mezarda kendine gelmişti. Birden kaçıştılar bütün ahali, ölüm kaçılmayacak bir gerçekti.