Ölüm Haktır Üzülüşüne Şiiri - Ömer Yazıcı

vakitsiz kaybetmişliklerimin sinsi sevişlerinde
mekansızım
gözlerinle gözlerimin buluşmasındaki emeksizliğimle
karabasan düşlerden geride kaldığım kadar
avuçlarımızdan kayan yıldız senelerin hararetiyle
seni seviyorum un çook ötesindeyim

suya doymuş çiçek bahçeleri zerafetinde geldin
süslü türküler kıvamında sözlerle
ürkek şiirlerin başkaldırışlarıyla karşıladım
yokluğunun akran acılarıyla yorganlanmış hayatla
ekmekle yağın buğusunda
yokluğunun dikiş tutmaz yaralarına ev sahibi lanet bir şehirde
ve tenhalarda

sabah öpücüklerinin doyumsuz hazzına hasretteliğimi rendeleyen sözlerdeyim şimdi
ezbermden seni sevmeleri çıkarmaya gebe
gökyüzü kanamaya başladı cann
kara göründü
kanadı kırık bir kartal yavrusu çaresizliğinde
uçsuz bucaksız denizlerde uçuştayım
demli çay acısında

ayıp içgüdülerin terbiyesiz kelimelerinde sıkışmışız işte
aykırı yasalardan nasiplenmeden
törensiz
töreye kurban eyledik düşünsel uçuşları
papatya kokulu öpücüklerin keriz ıslatan yağmurlarında
kuru kaldık
kuruduk

çamura bulanmadan çomak oynanmaz can
hilesiz sevgiler savaşsız yenilgiler alır
komutansız ordular misali
başıboş sevmeler anlamlı kuşkularda boğulur
bir yudum su olamadan
baharsız kalmanın öfkeside

artık gündüzlerde siyaha boyanmanın arefesinde
yüreğimi ısıtacak küfürlü diller
yanmadan yalan olan ışıkların gölgesinde eridi
kaçamak aşkların önlenemez heyecanı
gerçeği aynalayan sözlerde öldü
ödüm koparken dünyada gülüşünü manalamaktan
dayanamam
hak huzurunda günaha düşürülümüşlüğüne

ben seni çok büyük seviyorum can
tahmin ölçülerinin olabildiğince uzağında
ötesi yokki
ağlayışına cinayet sebebi demişim yıllar evveli
acize düşsemde kendimi yaşamaktan
geri durmam hançerlerim yüreğimi
ölüm haktır üzülüşüne

FUFUKA