Ölüm Hakk'tan Şiiri - Huriye Erdugan

Ebediyete alınan ilk biletin yolcusuydun,
Düzen aynı, sistem aynı,
Varılan adresler aynı...

Biz pek tecrübe sahibi degildik! ...
Nasıldı o cümle '
Ölüm neydi?

kaybetmek bumuydu?
Naaş! ... İşte o cansız bedene deniyordu...
Sıfatlarla donatılan kişilik bir anda ölüvermişti..
Emanet sahibine teslim edilmişti...
İşte bu ölümdü..

Ölüm! ... Her harfin zülüm...
Soğuk, çaresiz, anlamın çok acımasız..

Senin adının tanımı
Ayrılıklarla noktalanıyordu,
Kan vardı adında,
Düştüğü yeri yakan bir kor vardı..

Bazen alabora olmuş bir hayat vardı,
Bazense Çaresiz diye tanımlanan kitleler vardı adının tanımın da,,,,
Bazen de bir bebeğin yetimliği vardı.

Şehadet şerbeti içmiş yiğitlerin ağıtları vardı.
Bombalar altında kalmış bir şehrin kadınları vardı.
Bazense bir kefene bile hasret kalmış belirsiz bedenler vardır...

Duayla,
Selamla,
Hakk'ın rahmetiyle teselli bulan canlar vardı.

Ama adın genede ağırdı her bedene...
Ölüm! ,,,
Hüküm ağır desem de,,,
Bilemezsin ki emir Haktan...