Ölüm Güzellemesi Şiiri - Hatice Öğün

ÖLÜM GÜZELLEMESİ

Bulut üstünde yaylak
Toprak altında kışlak
Çekip gitmiş eş dost
Sır muhabbete
Savurur atar
Islığı rüzgar
Yer yarık gök yırtık
Göç muhabbete

Kurumuş gül dalı
Kokusu toprak
Sedası kesilmiş
Sevdiği ahmak
Melek sanırsın
İncitir hoyrat
Batmaz dikeni
Var muhabbete

Aç gözünü
Karanlığa kahırlan
Baş gitse de önden
Ayak yerinde
Çare burda değil
Boşunadır el aman
Kır dümeni
Yol muhabbete

Koca millet uyumuş
İllet ortada
Yerin yurdun bilmez
Kalmış arafta
Yediği içtiği kiralık
Ne varsa dünyada
Kefene sarılı
Doy muhabbete

Götürür cebine
Akrep neylesin
Din iman dileyip
Kulla eylensin
Oya gibi serveti
Börtü böcek işlesin
Yer döşeği tahtı
Say muhabbete

Kalsın harami burda
Güzel insanlar kaçak
Yokta can yıldı
Zehroldu ocak
Yıldızlar ümit
Üç metre bez duvak
Ecel giyip kuşansın
Toy muhabbete

Kim ki söylerse
Dilidir vezir
Kulun kölesi değil
Aklın efendisidir
Düş gönül kuyusuna
Yürek söyletir
Kalem söze sultan
Yaz muhabbete

Benden sağ olanlara
Söyleyin selam
Densin ismim
Mezarında gül olan
Ölüm de güzeldir
Vaktiyle solan
Vakitsiz geleni
Sor muhabbete
16/03/2018-Hatice ÖĞÜN