Uyan ey gönül şimdi sefer vaktidir.
Ay sönmüş, donmuş Umutlar
Görmüyor musun ?
Yağdıkça yağmur
Çoraklaşıyor bu topraklar.
Sus!
Artık konuşma
Kelimeler sessizliğe gömülsün
Sevdikçe bu gönül
Deruni yalnızlıklara Bürünsün.
Kirlenmiş yığınla insan içinde
Kim bilir? Bu boşluğun
Belki de son dönemecinde
Bırak artık
Ne olur ki ?
Bugün sol yanımı, sağ yanım tutsun
Gökler de buna şahit olsun
Çırpına çırpına kaybolan
Tüm hazin sevdaların
Ölüm günü kutlu olsun.
Kayıt Tarihi : 24.8.2023 07:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
24 Ağustos Konya ,03.35
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
TÜM YORUMLAR (1)