Gün gelir devran döner.
Gözlerinde ki ferler söner.
Bedenler bu çölden göçer.
Kabirde melekler yanına çöker.
Arkanda bıraktığın yaşlı gözler.
Sensiz hicran bu gönüller.
Ağızlar hep birden dön der.
Çaresiz gönül, ancak kabirde rahat eder.
Sıkıştırmışlar seni ufacık bir yere,
Sense çırpınıyorsun yok çare.
Pişman olup bakıyorsun geriye,
dönülmez ufkun pençesinde...
Kayıt Tarihi : 15.11.2014 18:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hale Aydıner](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/15/olum-gunu-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!