Ölüm Gözlerinde Güzel Şiiri - Gökmen Turan

ÖLÜM GÖZLERİNDE GÜZEL

Biri vardı çok eskilerden tanıdığım,
Sarışın mavi gözlü,parlak tenine yandığım,
En yakın dostum yada sırdaşım sandığım,
Biri vardı gülüşüne ve sözüne kandığım.

Karşılaşınca sabahları,al al olurdu yanakları,
Alev alev parıldar,altın sarısı saçları,
Bir ok gibi beynime,saplanırken bakışları,
Titreyen bir ses olur,kalbimin atışları.

Sonu olmayan bir sevdayı hayallerle yaşatırım,
Yüreğime kan damlar,dünya'ya sataşırım,
Bir başkası var diyorsun,bak buna da alışırım,
Benim deniz gözlüm,beyaz tenli sarışınım.

Seni gördüm bir sabah ve yanındaki adamı,
Alışırım demiştim'ya,bu çok acıttı canımı,
Bir selam,bir sabah yok,nede sordun halımı,
Giderken ardında,götürdün bir yanımı.

Sevdan bana haram,sensizlik ne acı,
Zaman derler zaman,o herşeyin ilacı,
Ardına bakmadan sende gittin yalancı,
Yanında ki adam gibi,oldun bana yabancı.

Gözlerim ağlamaklı,son sözümde adın var,
Elimde yırtık resmin,dudaklarım'da tadın var,
Sana bir dünya bıraktım,her gününde ahım var,
Ölürken de senin sancın,bu denizde acın var.