Ölüm Gibi Bekliyorum Şiiri - Coşkun Kalaycı

Söylenesi sözler, yüreğimde...iz bırakmış.
Yüklemiş yükümü dünya...ağır ağır ölmekteyim...
Çırpınışlarım kalmış...kırık kanatlarımda, güçsüz.
Ağır yaralı ve kanamalı sol yanım
Bekliyorum ölümü...ödüm kopuyor, ya ölürsem.
Bilmiyorum nasıl olur...karaca karanlık...
Görememek gibi mi..? görmek istediğimde.
Sağır eden bir mahşer mi ölüm?
Duyamamak gibi mi... sesini.
Ölümü bekliyorum, ödüm kopuyor
Bir yanım kopuyor…tutamıyorum.
Ağır ağır yaşıyorum…
Durdurmaya gücüm yetmiyor.
Direnmek istiyorum…en militan halimle,
Uzun saçlarından tutmak…çekmek koparırcasına,
Bir tokat atmak …yüzünün en güzel yanına.
Sarılmak sımsıkı…ölümüne…
Ölümü bekliyorum…günahlarım hatırımda.
Belki biraz sonra…belki gün batımında.
Gözlerinden akıyorum …ağlama… Korkuyorum…
Korkuyorum, utanıyorum korkumdan.
Korktuğum için kendimden.
Oysa…bir varmış bir yokmuş insan.
Ya alışamazsam yokluğuna.
Yokluğundan korkuyorum.
Ölümü bekliyorum…düşlerim ardı sıra…
Kim önce gelir bilemem.
İki ellerim arasında başım…bekliyorum…
Sözlerim bundan sonra…sessizliğe yakın…